Gerçek Teknoloji

Şehir içi ulaşım için karta para yükletirken kiosk* kullanıyoruz, işlemler için yardımcı görevliler yok.

Bazı marketlerde kendi işlemlerimizi kendimizin yaptığı kasiyersiz kasalardan geçiyoruz; ürünü okutup, ücretini ödeyip, poşetliyoruz.

Bankamatikten para çekip, telefona gelen şifreyle onay veriyoruz, bazen QR (Karekod) okutup devam ediyoruz.

Aslında bizler teknolojiyi kullanarak öğreniyoruz!

Ya da tüm bunların teknoloji olduğunu zannedip mutlu mutlu yaşıyoruz.

Kart bankamatikte sıkışıp kalınca,

Ürünü iki kere okutup iptal işlemi yapamayınca,

Kiosk makbuzu vermeyince gerçekler ortaya çıkıyor!

Teknoloji sandığımız her şey eziyete dönüşüyor.

Telefonda müşteri temsilcisine ulaşabilmek için çileden çıkanları bir görelim!

Elinden telefonu fırlatan, evin içinde sinirle yürüyüp, o robotik sese dert anlatmaya çalışanlar; tüm ikna kabiliyetinizi gösterme zamanı geldi.

-İsteğinizi kısaca anlatır mısınız?

-İsteğiniz anlaşılamamıştır, müşteri numaranızı ve bankacılık şifrenizi kodladıktan sonra ana menüye aktarılacaksınız.

Resmen işkence bu!

Canımız burnumuzda, müşteri temsilcisine ulaşıp derhal kartı kapattırmamız lazım.

Tabii sonucunda duyduğum o meşhur cümle; “teknolojiden nefret ediyorum”.

Karşımda muhatap alacağım bir insan istiyorum!

Çalışan sayısını azaltmak için bu sistemleri kurdular rezil olduk!

Her şey eskisi gibi olsun, biz bankada kuyrukta beklemeye razıyız!

Bunların hiçbirini teknoloji olarak kabul etmiyorum. Teknoloji hayatı kolaylaştırmak için var. Gerçek teknoloji bazen; ultra hızlı bir trenle mesafeleri aşmak, bir tuşa basıp kahvenin hazırlanmasını izlemek, görüntülü konuşmalar yapıp hasret gidermek.

Dahası; cerrahi müdahaleleri milim milim gerçekleştiren robot kollar, bir resmin renklerini okuyup müzikleştiren sistemler ya da zihinle kontrol edilebilen protezler!

Uzun zamandır çalışmaların devam ettiğini biliyoruz ve her gelişmede heyecanlanıyoruz. Bugün ihtiyacımız olmayabilir ama yarını bilmiyoruz!

En son Ukrayna girişimi olan Esper Bionics firmasından müjde geldi.

Sosyal medyada videoları yayınlandı. Kol protezi, gerçek bir kol gibi işlevsel çalışabiliyor. Kişiler rahatlıkla; elma kesebiliyor, kapak açabiliyor, oje sürebiliyor, spor yapıyor, dokunuyor. Üstelik protez bunların hepsini beyin sinyallerini alarak yapıyor. Diğer harika çalışma ise; proteze hislerin eklenmesi. Sıcağı, soğuğu algılayabilmek, kediyi severken hissedebilmek; mucize işte bu! Bu gelişme insan ile teknoloji arasındaki en yüksek etkileşim olarak değerlendiriliyor.

Artık makine ile insan birleşiyor. Bunun bir adım sonrası Transhümanizm!

Yani insan ırkının zihinsel ve fiziksel yapısının geliştirilmesi, ölümün ertelenmesi!

Dikkat:

“Etik olup olmadığını tartışmıyorum veya olsun olmasın şeklinde görüş bildirmiyorum”.

RoboCop olmak hayaliniz olmayabilir, hoşunuza gitmeyebilir ama bir organınızın hasara uğraması ve bir parçanızı kaybettikten sonra organ nakli beklemek mi tercihiniz olurdu?

Bu durumda olup yaşamak için zorlananlar için nasıl da güzel bir haber.

Bu çalışmalar elbette çok karmaşık. Sinirsel arayüzler, biyonik protezler, elektrotlar…

Tüm bunları irdelemeden sonuca odaklanıyorum ve çok heyecanlanıyorum. 2010 yılı yapımı Repo Man filminde bir şirket donanımlı ve mekanik organlar üretiyor ve insanların yaşam kalitesini artırıp, uzatıyordu. Ancak tüm bunlar çok pahalı ve ödemeler yapılmazsa ürünler insanlardan sorgusuz sualsiz geri alınıyordu. Film yakın gelecekte geçiyor. Bu yakın gelecek, ne zaman derseniz emin değilim?

Olay buralara varır mı onu da bilemem ama şimdilik iyi şeylere odaklanalım.

İnovasyon işte budur!

Teknoloji budur!

Söylenmeyin duyarım!

Teknoloji, sadece bankamatiğin bir ucundan tutup içeriye çektiği kart ya da azimle bizi müşteri temsilcisine aktarmayan sesli sistem değil unutmayın!

*Kiosk; dokunmatik ekranlı işlem yapılan makineler.