Vefa; yapılan bir iyiliği unutmamak, iyilik yapana karşı aynı şekilde veya daha büyük bir iyilik yapmak olarak tanımlanabilir. Vefalı insanlara ise vefakâr adı verilir. Vefa, her insanda bulunması gereken önemli bir duygudur. Zira bu duygunun insanlarda bulunmaması, yapılan iyiliklerin azalmasına sebep olur. İnsanlar, yaptıkları iyilikleri her ne kadar karşılıksız yapsalar da iyilik yapılan kişinin de vefalı olmasını, yapılan o iyiliği unutmamasını ister.
***
Her şeyden önce Allah’a karşı vefalı olmalıyız; zira bize onca nimeti bağışlayan, sağlıklı ömür nasip eden odur. Ayrıca bize faydası dokunmuş kişilerin yardımlarını da unutmamalı, fırsatını bulduğumuzda onlara bizler de iyilik yapmalı, yardımda bulunmalıyız. İnsan ne yaparsa karşılık bulmalıdır. İyilikte bulunan kişiye karşı nankör olmak, o iyiliği unutmak, iyilik yapanın bir daha iyilik yapmamasına sebep olur.
Gençlerimizi vefa duygusunu öğretmek zorundayız. Doğuştan gelen bir meziyet değildir vefa duygusu, bizzat kendi aile çevremizde, kendi iş çevremizde, kendi okullarımızda, sık sık vefa duygusunu ön plana çıkartan hal ve hareketlerde bulunmalıyız.
***
Son zamanlarda gençlerimizde bu duygunun hızla irtifa kaybettiğini, umursamaz bir hal ve tavır fırtınası ile gençlerimizin bu duyguların içine girmesi engellenmektedir.
Gençlerimiz bireysel olmayı, kontrolsüz bir öz güven ve güce sahip olduklarını zannetmektedir.
Bu bir nevi illetik hastalıklardan daha korkunç bir hal almak üzeredir.
Sanal ortamlarda sadece vurmaya, kırmaya, arkadan vurmaya gençlerimiz alıştırılmaya çalışılmaktadır. Bu duyguların yeşertilmesi hep bir oyunun içinde bir iyilik ve kazanma kisvesi içinde gençlerimizin beyinlerinin arka işlemcilerine bir nakış gibi işlenmektedir. Eğer ebeveynler çocuklarının sosyalleşmelerini engel oluyorlar ise en başta azalan duygu vefa duygusu olmaktadır.
Son derece dikkatli olmalıyız. Ve çocuklarımızı aile büyüklerimiz ile iyi arkadaş çevresi ile buluşturmalıyız. Onları asla kendi başlarına bırakmamalıyız. Eğer bunu başaramıyor isek gençlerimizi emanet edecek öğretmenlere emanet etmeliyiz.
***
Devir son derece değişken duygu dağılımı oluşturan tamamen algılar üzerine kurulan bir sürü hayatına bizi her gün adapte ediyor.
Gençlerimizi vefa duygusu ile süslemeliyiz. Çünkü onlarda 10-20 yıl içerisinde bizler gibi hayat okulunda yerlerini alacaklardır. Eğer vefa duygusunu gençlerimizin beyinlerinde yeşertemez isek onlar ilaçlara, yanlış alışkanlıklara doğru yelken açacaklardır.
Bir felaket senaryosu yazmıyorum sadece biraz düşünün ve ey hamlanın sonra ne yapmanız gerektiği aklınıza gelecektir.
Sadece evlatlarımızın geleceği bizimle değil çevrelerindeki arkadaşlarının da iyi gelişmiş vefa duygusuna sahip olmaları ile şekillenecektir.
Yorum Ekle
Yorumlar
Sizlere daha iyi hizmet sunabilmek adına sitemizde çerez konumlandırmaktayız. Kişisel verileriniz, KVKK ve GDPR
kapsamında toplanıp işlenir. Sitemizi kullanarak, çerezleri kullanmamızı kabul etmiş olacaksınız.
En son gelişmelerden anında haberdar olmak için 'İZİN VER' butonuna tıklayınız.
Ali ERZİNCANLIOĞLU
Gençlerimize vefa duygusunu aşılamak
Vefa; yapılan bir iyiliği unutmamak, iyilik yapana karşı aynı şekilde veya daha büyük bir iyilik yapmak olarak tanımlanabilir. Vefalı insanlara ise vefakâr adı verilir. Vefa, her insanda bulunması gereken önemli bir duygudur. Zira bu duygunun insanlarda bulunmaması, yapılan iyiliklerin azalmasına sebep olur. İnsanlar, yaptıkları iyilikleri her ne kadar karşılıksız yapsalar da iyilik yapılan kişinin de vefalı olmasını, yapılan o iyiliği unutmamasını ister.
***
Her şeyden önce Allah’a karşı vefalı olmalıyız; zira bize onca nimeti bağışlayan, sağlıklı ömür nasip eden odur. Ayrıca bize faydası dokunmuş kişilerin yardımlarını da unutmamalı, fırsatını bulduğumuzda onlara bizler de iyilik yapmalı, yardımda bulunmalıyız. İnsan ne yaparsa karşılık bulmalıdır. İyilikte bulunan kişiye karşı nankör olmak, o iyiliği unutmak, iyilik yapanın bir daha iyilik yapmamasına sebep olur.
Gençlerimizi vefa duygusunu öğretmek zorundayız. Doğuştan gelen bir meziyet değildir vefa duygusu, bizzat kendi aile çevremizde, kendi iş çevremizde, kendi okullarımızda, sık sık vefa duygusunu ön plana çıkartan hal ve hareketlerde bulunmalıyız.
***
Son zamanlarda gençlerimizde bu duygunun hızla irtifa kaybettiğini, umursamaz bir hal ve tavır fırtınası ile gençlerimizin bu duyguların içine girmesi engellenmektedir.
Gençlerimiz bireysel olmayı, kontrolsüz bir öz güven ve güce sahip olduklarını zannetmektedir.
Bu bir nevi illetik hastalıklardan daha korkunç bir hal almak üzeredir.
Sanal ortamlarda sadece vurmaya, kırmaya, arkadan vurmaya gençlerimiz alıştırılmaya çalışılmaktadır. Bu duyguların yeşertilmesi hep bir oyunun içinde bir iyilik ve kazanma kisvesi içinde gençlerimizin beyinlerinin arka işlemcilerine bir nakış gibi işlenmektedir. Eğer ebeveynler çocuklarının sosyalleşmelerini engel oluyorlar ise en başta azalan duygu vefa duygusu olmaktadır.
Son derece dikkatli olmalıyız. Ve çocuklarımızı aile büyüklerimiz ile iyi arkadaş çevresi ile buluşturmalıyız. Onları asla kendi başlarına bırakmamalıyız. Eğer bunu başaramıyor isek gençlerimizi emanet edecek öğretmenlere emanet etmeliyiz.
***
Devir son derece değişken duygu dağılımı oluşturan tamamen algılar üzerine kurulan bir sürü hayatına bizi her gün adapte ediyor.
Gençlerimizi vefa duygusu ile süslemeliyiz. Çünkü onlarda 10-20 yıl içerisinde bizler gibi hayat okulunda yerlerini alacaklardır. Eğer vefa duygusunu gençlerimizin beyinlerinde yeşertemez isek onlar ilaçlara, yanlış alışkanlıklara doğru yelken açacaklardır.
Bir felaket senaryosu yazmıyorum sadece biraz düşünün ve ey hamlanın sonra ne yapmanız gerektiği aklınıza gelecektir.
Sadece evlatlarımızın geleceği bizimle değil çevrelerindeki arkadaşlarının da iyi gelişmiş vefa duygusuna sahip olmaları ile şekillenecektir.