Gençlerin iç dünyasına yolculuk

Gençler ile haftalık okul hayatı dışında, haftalık hayat okulu söyleşilerimizde sürekli gelen sorulardan biri de:

Kendisini geliştiremeyen insanlar, başkalarıyla niye uğraşırlar hocam?

Niye hocam en sevdikleri şey ise, başkalarının hatalarına pusu kurmaktır hocam diye soruyorlar……

Neden mi?

İnsanın kendisi ile çalışması kolay bir şey değildir. Hayat sürekli bize kendimiz ile ilgili bilgi verir.

İnsan genellikle bunu anlamaz ve özellikle bazı insanlar bundan rahatız olurlar. Çünkü genellikle kendimizde düzeltemediğimiz şeylerin duyguları ağır gelir ve bunu başkasından bulduğumuz hatalar yoluyla dışa vururuz.

Örneğin:

Fatma çok bencil ve paylaşımcı değil?

Bu şu demek ben hayatımda bazı insanlara zaman zaman bencillik yapıyorum. Kişi bu bilgi ile yüzleşmek yerine dışındakinde kendini görür ve onunla uğraşır. Ya kendininkini çözersin ya da Fatma ile uğraşır durursun.

Zihnimiz bize kendimizde olan sorunları başkaları yolu ile hatırlatır. Sürekli düşündüğünüz, aklınıza gelince iyi hissetmediğiniz insanlar, kendilik algınızla ilgilidir.

Özellikle başkasına anlatarak rahatlarlar. Başkasının hatalarını konuşanlar, anlattıkları insanlardan da destek isterler.

Kendisi ile çalışmayan insanlar için bu dünya şikayetin çok olduğu yerdir. Ne zaman ilişki kursalar, iş yapsalar sorunlar peşlerini bırakmaz. Senin içinde zorlayıcı duygular var. Çözemediğin duyguları hayat sana göndermez.

Beynimizin iç dünyamızda gizli tuttuğumuz ve kaçtığımız şeyleri yaşayan insanlara bizi yaklaştırır.

Sinir olduğumuz, rahatsızlık duyduğumuz, öfkelendiğimiz insanları hayatımıza alırız. Bir şekilde hayatımızın parçası olurlar. Aslında o kişiler, bizim benliğimizin parçalarıdır. İçimizdeki duyguların bedene giydirilmiş halleridir. İnsanlarla aramızı düzelttikçe duygularımızla da aramız düzelir.

Bunu zorlayarak yapmak bizi daha da kötüleştirir. Yani kimseye zorla iyi, samimi ve hoş gözükemeyiz.

Yapmamız gereken, ben onda rahatsız olduğum şeyleri, kendi hayatımda kimlere yapıyorum? Diye soracağız. Cevabı bulunca kendimizi düzeltmeye çalışacağız. Zamanla diğer insanlar ile aramız düzelecek. Yoksa o gitsin, bu kalsın diye diye ilişkisel dünyamıza ciddi zararlar veririz.

Hayatımızın bereketlenmesi kendimizle çalışmaya bağlıdır. Çünkü çevremiz benzerlerimiz ile doludur. Yapamadığımız şeyleri yapanlar bize uzaktır.  Onlarla da ilişkide olabilmek  için yakın çevremizdeki sorunları çözmemiz gerekir .

Yani hakkında şikayet edip durduğumuz insanlarla aramızı düzelttikçe uzak çevre bize yakınlaşır.

Başkalarının başarılarını sürekli konuşursanız,  zihninizde yeni ufuklar açamazsınız. Aynı şeyler ile yatıp aynı şeyler ile kalkıp duruyoruz.

Her günü aynılaştırıp yeni şeyler için dua ediyoruz. Zihin en yakındaki blokajları kaldırırsa uzak zannettiği şeyler için yer açar.

Yeni bir çevreye girebilmek için eski çevremizin dinamikleri değişmelidir. Eğer bir insan , kendisi ile çalışarak yakın ilişki problemlerini çözmeye başladıkça , zihnindeki karışıklık azalacak. Hayaller ve hedefler için motivasyonu artacaktır.

Gençler , tüm düğümler içimizde çözdükçe kendimizi aşacağız ve hayallerimiz gerçekleşmiş olacak…