Arka bahçeler-2

Bilindiği gibi 2014 yerel seçimlerinin ardından Bütünşehir Yasası diye garabet bir uygulama yürürlüğe girdi. Bu yasanın en önemli özelliği; şehirlerin tüm ilçelerini merkez ilçe statüsüne alarak, Büyükşehirlere bağlamasıdır.

Her ne kadar bu durum, alt yapı ve üst yapı projelerini gerçekleştirmede ilçe belediyelerine rahatlık sağlıyor gibi görünse de ilçe ve köy meralarının mülkiyeti ve kullanımı büyük sorunları beraberinde getirmiştir.

Alt yapı ve üst yapı yatırımlarını Büyükşehirler yapacak kısmı, maalesef otlak ve meraları ele geçirmenin kılıfı olarak kullanılmıştır.

Zamanla ülkemiz bu garabet uygulamanın olumsuz sonuçlarını acı şekilde yaşamaya başladı.

Halen de yaşıyoruz ve bu yüksek gıda enflasyonuyla sabit gelirli insanımızın, emeklimizin gerçekten canı yanıyor.

* Yok edilen bu arka bahçeler yıllarca şehirlerimizin, düşük maliyetli sebze meyve ve hayvansal gıda tedarikçisi oldular. Oysa şimdi uzak illerden yüksek nakliye ücretleriyle getirilen sebze meyve maalesef fahiş fiyatlarla pazarlara sürülüyor.

* Köy geleneği, köy yaşamı, köy kültürü ve milletin efendisi olan köylü maalesef yok edildi.

* Mera ve otlakların Büyükşehir zabıtası denetimine geçmesiyle, hayvancılık da bitme noktasına geldi ve maalesef mahalle statüsüne geçen köylerde hayvancılık yapılamaz oldu, hayvan besleyenlere cezalar kesildi.

* Kodlarıyla oynanan ve Büyükşehirlere göçe zorlanan köylü, ziraat ve tarımdan da vazgeçerek, ekip biçmeyi ve üretimi bıraktı.

* Yerel denetimden uzaklaşan mera ve otlaklar, imar affı beklentisiyle hobi evleri ve derme çatma gecekondularla doldu.

Hazineye devredilen bu arazilerin birçoğu daha sonra imara açılmış ve ciddi manada karmaşaya neden olmuştur.

Şu arka bahçelerden sadece sebze meyve değil, aynı zamanda süt yumurta ve benzeri hayvansal ürünlerde, sağlıklı ve ekonomik olarak gelirdi. Şimdi ise özellikle süt konusunda kartel oluşturmuş birkaç firmanın oyuncağı olmuş durumdayız, istedikleri gibi fiyat belirliyorlar.

***

Bütünşehir Yasasının getirdiği aksaklıklar göz önüne alınarak yeni düzenlemeler mutlaka yapılmalıdır.

Ülkemizde bu fırsatçılar varken, yüksek seyreden gıda enflasyonu başka türlü düşmez.

Zararın neresinden dönülürse kardır.

Uzak illerden aracılar vasıtasıyla gelen sebze/meyve ve hayvansal ürün fiyatları ortada.

Bu durumda, İl Valilerinin koordinasyonu ve önderliğinde, Büyükşehir Belediyeleri, İl Tarım müdürlükleri, İl Sağlık müdürlükleri ve gerekli diğer tüm kurumlar bir araya gelmeli, il bazında veya birkaç il bir arada olmak üzere arka bahçeleri ve hayvancılığı canlandıracak uygulamaları mutlaka hayata geçirmelidir.

Hem köylünün geliri artacak hem de insanımıza ata tohumuyla, aynı zamanda doğal gübre ile ucuz, sağlıklı sebze/meyve ve hayvansal ürünler yedirme imkânı olacaktır.

Üretim sayesinde köylünün moral motivasyonu artacak, belki de şehir hayatında ezilen bunalan bu insanlar tersine göçü başlatacaklardır.

Türk toplumunun temel yapısı olan köy yaşamı yeniden canlanacaktır.