Sayın bakan neden gitti?

İçişleri Bakanı Süleyman Soylu,

Milli Savunma Bakanı Hulusi Akar ve

Dışişleri Bakanı Mevlüt Çavuşoğlu bugün, tarafsız ve ön yargısız hemen herkesin takdirle izlediği başarılı bakanlarımızdır. 

Yurt içi ve sınır ötesi terör operasyonlarındaki başarıları ve aldıkları önemli sonuçlar, terör örgütlerini yurt içinde bitme noktasına getirmiş, sınır ötesinde ise elde edilen fiziki ve psikolojik üstünlükle durma aşamasına getirmiştir.

Bunun yanında Dışişleri Bakanlığı ise saygın ve kararlı politikalarıyla, sözü dinlenen, lider ve birleştirici uygulamalara imza atmaktadır.

Türk Devletleri Teşkilatı buna örnektir.

Kim ne derse desin, bu üç başarılı bakanımız sayesinde Türkiye Cumhuriyeti devleti içeride ve dışarıda kozları eline almıştır ve bölgede söz sahibi olma yolunda kararlılıkla ilerlemektedir.

Aynı zamanda başarılı icraatlara imza atan ve tüm zorluklara rağmen pes etmeyip var gücüyle çalışan bakanlar, kendilerini atayan sayın Cumhurbaşkanımızın da, ülkemizin de yüzünü ağartmışlardır.

***

10 Temmuz 2018’de atanan Tarım ve Orman Bakanı Bekir Pakdemirli, başarısız tarım politikalarından sonra enerji krizinin ardından savaşın da başlamasıyla birlikte, dışa bağımlı olduğumuz gıda politikaları nedeniyle, çıkması muhtemel gıda krizini de öngörerek görevden affını istemiştir.

Kararlı ve basiretli davranamamış ve kendisini atayanları yüz üstü bırakmıştır.

Tabii ki bu yanlış tarım politikaları sadece Sayın Pakdemirli'ye bağlanamaz,  maalesef bu durum, bu iktidarın hatalı tercihlerinden biri ve en önemlisidir.

Gıda Tarım ve Hayvancılık Bakanlığının feshedilmesi ve sadece Tarım ve Orman Bakanlığı olarak yola devam edilmesi, yanlışlığın başlangıcı olmuştur.

Köylü ve köy yaşamı dışlanmış, girdi maliyetlerinin aşırı artması nedeniyle, üretim yapılamaz hale gelinmiş ve dış bağımlılık giderek artmıştır. Türkiye kendi kendine yeten bir ülke iken, temel ihtiyaçları bile ithal eder hale getirilmiştir. Savaşla birlikte bu acı durum maalesef artık iyice gün yüzüne çıkmıştır.

***

Ekonomi cephesinde ise enerji fiyatlarındaki global artışlarla birlikte zamlar rutine bağlanmış, günlük fiyat artışları kaçınılmaz hale gelmiştir.

Sayın Bakan Nebati'nin gelişi ve savaşla birlikte neredeyse bitkisel yaşama giren, gözlerindeki parlaklık adeta sönen ekonomimizi diri tutmak için, canlandırmak için yeni tedbirler devreye sokulmalıdır,

Pansuman niteliğindeki KDV indirimleri çözüm olmuyor ve maalesef art niyetlilerce istismar ediliyor. Daha etkin ve hissedilebilir tedbirler alınmalı, denetim ve yaptırımlar artırılmalıdır.

Üretimin önündeki en önemli engel olan yüksek maliyetler için acil çözüm üretilmelidir,

Üretim seferberliği için devlet de vatandaşıyla birlikte mutlaka fedakarlık yapmalıdır,

Çiftçi ve köylünün üretim girdi maliyetlerindeki vergi yükü indirilmeli gerekirse sıfırlanmalıdır.

Acil bir Tarım Reformu gündeme gelmelidir,

Gıda maddeleri ihracatı mutlaka sınırlandırılmalıdır,

Ekilmedik bir karış toprak bırakılmamalı, hayvancılık ve çiftçilik yapan köylü mutlaka desteklenmeli, teşviklerin gerçek üreticilere ulaşması sağlanmalı ve denetlenmelidir.

Tarım ve Ekonomi bürokrasisindeki danışman ve teknokratlar tekrar gözden geçirilmeli ve mutlaka yeni bir yapılanmaya gidilmelidir. Bunun, teknik etkisinin yanında insanlar üzerindeki psikolojik etkisi daha önemlidir, bir yerlerden başlamak gerekir.

Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı tekrar ihdas edilmedir,

Orman Bakanlığının, çevresel sorunlarla ilgili çalışması sağlanmalıdır,

***

Söylenecek çok şey var ama işin özeti;

Cumhurbaşkanının her konuyla yakından ilgilenmesi önemli tabi ama uzmanlık gerektiren ekonomi ve tarım politikalarında ve uygulanmasında kendisinin üzerindeki yükü hafifletecek, kriz anında bırakıp kaçmayacak, dirayetli ve dik duruşlu çalışma arkadaşlarına ihtiyacı vardır.

Ekonomi ve Tarım politikalarının başına da;

Süleyman Soylu, Hulusi Akar ve Mevlüt Çavuşoğlu gibi bakanlar gerekli.

SÖZ:

Hırsızlığın adı ticaret, arsızlığın adı cesaret olmamalı...