Babalar gününde rahmetli babama

Babam…
Kırk iki yıl olmuş sen gideli,
Kırk iki yıl oldu, oğlun “Babam” demeyeli,
Babasızlığı yazmadı hiçbir şair,
Sana yazdım baba, bu da benden sana şiir…

***

Seni özledim, hep seni andım.
“Baba” diyen herkese, yüreğim acıyarak baktım.
Gittiğin günden beri baba,
Babasızlıkla kavruldum, hasretinle yandım…

***

Akşam olup eve gelince,
Eve değil, hüzün çöktü hep yüreğimize.
Kapının çalmadığı her akşam,
Yatağa girip ağladım baba…

***

Herkesin arkasında babası varken,
Ben yalnızdım baba!
Herkesi biri korurken,
Ben gölgemde seni aradım baba…

***

Gün oldu ağladım, her gece ağlayarak yatağa uzandım.
Her yerde seni aradım.
Uyandığımda yine ağladım.
Yüreğimden bir başka yerde, bulamadım seni baba…

***

“Babammm” diyemedim!
Baba sevgisi göremedim.
Gördüğüm yetmiyor baba.
Bu hasret bitmiyor baba…

***

“Oku” diyordun, okudum.
Hasret romanını yüreğime dokudum.
Asla, sana söz getirmedim.
Eksikliğini unutamadım baba…

***

Arkadaşlarım babalarını anlatıyorlar.
Ben sessizce dinliyorum.
Ben seninle çok yaşamadım.
Anlatacak bir şey bulamıyorum baba…

***

Seni tanıyanlar “Adam gibi adamdı” diyorlar.
Sen konu olunca, senden övgü ile söz ediyorlar.
Seni Cennete yakıştırıyorlar.
Sen cennettesin, ben cehennemi yaşadım baba…

***

Anam, tuttu kolumuzdan.
Devamlı duman tüttü ocağımızdan.
Ocağı söndürmedik, seni utandırmadık.
Lakin, boynumuz bükük büyüdük baba…

***

Senden sonra. neler neler oldu neler,
Kardeşlerin var ya, hesap adamı oldular, miras yediler.
Biz, yine de kem söz söylemedik.
Kardeşlerinle kötü olmadık baba…

***

Ablam evlendi, yuva kurdu.
Yuvası yavru kuşlarla doldu.
Bir yavrusunu "Pınar'ımı" da sana gönderdi.
Onu merak etme, ablam bizim prensesimizdi,
Annemden sonra, anamız oldu baba…

***

Kardeşimle bir kale gibiyiz.
Bir elmanın iki yarısıyız biz.
Bir “Emre” bir de "Melih" var, ikisi de ömre bedel.
Soyun devam ediyor, merak etme baba…

***

Benimde bir “Buğrahan’ım” var,
Candan, cana can katan bir  hayatım var.
Ailemde huzur, mutluluk var.
Beni sakın merak etme baba…

***

Anamı sorma, o bizim hem anamız, hem babamız oldu.
Kanatları altına sığındığımız, bitmez sevdamız oldu.
Koruyan, kollayan sığındığımız limanımız oydu.
Seni devamlı hayırla yad etti baba.
Dört yıl oldu, o da sana geldi baba...

***

Biz, senden olanlar, haram yemedik.
Devlete, millete karşı gelmedik.
Dini de sevdik, bayrağı da sevdik.
Seni asla utandırmadık baba…

***

Kırk iki yıl olsa da, özlem bitmiyor.
Babasızlık başka bir şey, acısı gitmiyor.
Yaşlansak da, yürek sızısı asla geçmiyor.
Seni çok özledim baba…

***

Ben bunları yazdım, duymayacaksın.
Benim yaşadıklarımı bilmeyeceksin.
Beni bir daha görmeyeceksin.
Ben, seni duymak, seni görmek istiyorum baba…

***

Senin oğlun olmak onur verdi bana.
Varsa, ben hakkımı helal ettim sana.
Mirasını yiyoruz hala, sende hakkını helal et oğluna.
Senin biz de hakkın çok be baba…

***

Rabbim böyle uygun gördü, ne gelir elden.
Baba hasreti bitmedi, gitmez bu gönülden.
Yapacak bir şeyim yok, haykırmak istiyorum yüreğimden,
Seni çok, çok özledim be baba…

İmza: Oğlun Karamanoğlu