Burdur'dan geçerken!

Antalya'ya giderken Burdur'dan geçtik.

Bazı illerin şehir merkezine girmezsiniz ama yol kenarındaki tabelada kentin adını görünce içinizde bir hoşluk, sınırlarından çıkarken de gönlünüzde bir boşluk oluşur.

İli bilmezsiniz, belki de o şehri sevmezsiniz, ama o kentle bütünleşmiş olan birine, bir kişiye öyle bir sevgi ve saygı duyarsınız ki, bilmediğiniz, görmediğiniz o memleketi seversiniz.

Artık o şehir sizin için değerlidir.

***

TSE'nin efsane başkanı Mehmet Yılmaz Arıyörük, Burdurludur.

TSE'de görev almak için 1991’de makamına çıkmıştım.

Masasının arkasındaki etajerde, 16 Türk devletinin bayrakları bulunuyordu.

Belki de TSE'de, "16 Türk devletinin hatırına" sözünden sonra göreve başlattığı tek kişi bendim.

O gün başlamıştı sevgim ve saygım.

Yıllar geçti, yıllar bitti, asla bitmedi, aksine daha da büyüdü sevgim ve saygım.

Bundan dolayı, bilmediğim, gezmediğim, görmediğim Burdur'u sevdim.

***

Geçen gün Burdur'dan geçerken bunları düşündüm.

Şimdi İzmir'de yaşayan efsane başkanımıza sağlıklar diliyorum.

O’nun TSE'ye katkılarını, TSE'yi bir dünya markası yapma ülküsünü, ülkenin kalitesine emeklerini, vizyonunu, ülke sevdasını, bayrak aşkını, Türk Milletine olan sevgisini yakinen bilen biri olarak, bir kez daha kendisine hürmetlerimi iletiyor, sağlıklı, uzun ömürler diliyorum...

Evet;

Burdurlu değilim, ama Arıyörük başkanımızın memleketi Burdur'u bu yüzden seviyorum...

***

Anlayanlar anlar!

Anlamayanlar da özelden arar, anlatırız!

Kırıkkale'yi seviyorum.

Çorum'u seviyorum.

Kastamonu'yu seviyorum.

Ordu'yu seviyorum.

Sevmediklerim de var elbet!

Gerisini, berisini, özellikle de Ordulu birisini...