Emmioğlu

Sessizdi emmioğlu, sakin dururdu.

Camiye gider, evine gelirdi.

Çalışır, kazanır, terlerdi, "davam var" derdi.

Az yer, az uyur, çok çalışırdı, bizim emmioğlu...

***

Kadın eli sıkmaz, "haram" derdi.

Yediklerine dikkat eder, helalinden yerdi.

İsraf etmez, tasarruftu tek derdi.

Bizim emmioğlu, "dava adamıyım" derdi...

***

Orta halliydi, tatil bilmezdi.

Hele de öyle Akdeniz'e, asla gitmezdi.

Karışık havuza "Günah" diye girmezdi.

Bizim emmioğlu, kadın yüzü görmezdi...

***

Sonra...

Sonra ne olduysa oldu.

Zengin oldu bizim emmioğlu!

***

Ses verdi emmioğlu, hopluyor, top gibi zıplıyor.

Sadece camiye değil, her yere giriyor.

Az çalışıyor, çok uyuyor, yorulmak bilmiyor!

Bizim emmioğlu, şimdi hıyarı bıraktı, havyar yiyor...

***

Kadın eli bir yana, saçı, teni okşuyor.

Önüne ne koyarsan yiyor.

Tasarrufu unuttu, israf ediyor.

Bizim emmioğlu, hıyar oldu, her naneyi içiyor...

***

Tatilden tatile gidiyor.

Akdeniz de ne, Avrupa'dan geri gelmiyor.

Jakuzide karma karışık yüzmeyi bile biliyor.

Bizim emmioğlu, genleşti, genelleşti, her şeyi makbul görüyor...

***

Birilerine göre;

Bizim emmioğlu köşe oldu.

Bizim emmioğlu paşa oldu.

Kadını gördü, gönlü açıldı.

Alkolü gördü, nefesi açıldı.

Bizim emmioğlu, parayı gördü gözü açıldı.

***

"Harun" gibi başladı.

"Karun" oldu emmioğlu.

Yoklukta, haktan yana taraftı.

Zenginlikte, bertaraf oldu emmioğlu.

Davayı unuttu, davar oldu!

Adam değilmişsin be emmioğlu!