Havanızı atın ama havamızı kirletmeyin!

Yazacak, söyleyecek çok şey var.

Ama yerimiz dar!

Horon çekse de canımız, yanar diye canımız, horona kalkamıyoruz.

Aydın havasına aldansak, efelensek, el ense çekilecek!

Bar oynasak, bara gitti denilecek!

"Ankara'nın bağları" diyemiyoruz, karlı dağları!

Misket çekse de canımız, mikserler rahat bırakmaz!

***

Yine de yazmak lazım.

Gündeme getirmek lazım.

Bu işin "oyun işi" olmadığını anlatmak lazım.

Kalite çerçevesinde yazalım, konuya kalite ile yaklaşalım...

***

Bursa çevre yolundan Ankara'ya doğru giderken, sağ tarafa bakın.

Uludağ istikametine, Kestel'in devamına, Barakfakih yönüne, Ankara yolunun çevresinde bulunan sanayi kuruluşlarına bakın!

Ne görüyorsunuz?

Simsiyah dumanlar yükseliyor gökyüzüne.

Nereden?

Adı sanayi kuruluşu olan, taşeronculardan, tedarikçilerden, fasonculardan!

***

3 TL’ye ihraç ettiği kumaşı, 30 dolara ithal ettiğimiz fasonculardan, dumanlar yükseliyor!

***

O, ihraç ediyorum diye seviniyor.

Devlet, o ihraç ettiği için övünüyor!

Ama, günün sonunda hesaba bakıldığında, ortada ne övünülecek ne de sevinilecek bir hesap yok.

***

Ürün bizim.

Marka başkasının!

***

Bizimki 3 TL’ye ihraç ediyor.

Biz, bizimkinin 3 TL’ye ihraç ettiği ürünü 30 dolara, yabancı marka ile ithal ediyoruz.

***

Kirlenen hava, çevre, bizim çevremiz, bizim havamız.

Kirli havayı soluyan biz.

Markalaşan ve parayı kazanan yabancı.

Biz, gene yancı!

***

Anlaşılıyor ki, fasonculuk huyumuzdan vazgeçmeyeceğiz!

3 TL’ye ihracat yapıyoruz diye sevineceğiz, ihracatçıyız diye hava atacağız!

30 dolarlık ithalatı görmeyeceğiz.

Tamam!

Havanızı atın ama havamızı kirletmeyin!

***

Bu gerçekleri gördükten sonra;

Horona kalkılır mı, Efelik yapılır mı, Ankara'nın bağlarına gidilir mi, misket oynanır mı?

Bu anlayış devem ederse, Bar'a gireriz, daha da çıkmayız!