Bulgaristan’ın başkenti Sofya'dan başlayıp Filibe, Kırcaali, Mestanlı, müteakiben Yunanistan’da Gümülcine, İskeçe, Kavala ve Selanik’i izleyen ve nihayetinde tekrar Sofya'da son bulan 5 günlük kültür gezisine dair izlenimlerimi aktarmak istiyorum.
Hemen hatırlatayım;
Size Bulgaristan'ın doğa güzelliklerinden ya da Yunanistan'da tatilin ne kadar ucuz olduğunu veya eğlence mekanlarının kalitesini anlatmayacağım.
Yıllarını Türk Silahlı Kuvvetlerine veren, Özel Kuvvetlerde senelerce görev yapan bir subay olarak “böyle bir kıymetlendirme” geleneğim hiç olmadı zaten.
Peki bizim baktığımız yer neresi?
Bulgaristan’dan başlayalım...
Sıkı kurallardan oluşan ve disiplinli hayati çok net görebiliyorsunuz. Başkent Sofya sokaklarında Türkiye’de alıştığımız sığınmacı ve kaçak göçmenleri görmeniz mümkün değil.
Başkent olsa da sakın bir şehir görünümünde.
Sofya’da beni en çok heyecanlandıran yer tabii ki Sofya Büyükelçiliğimizin içindeki Askeri Ataşelik binası.
Keşke Mustafa Kemal Atatürk'ün görev yaptığı bu binanın içine girmek mümkün olabilseydi.
13 Temmuz 1878 Berlin Antlaşması ile Osmanlı'ya bağlı prenslik haline gelip, 1908’de de bağımsızlığını kazanan Bulgaristan’a Büyükelçi ve Askeri Ataşe görevlendirilmesi, 2. Balkan Harbi’nden sonra 1913 yılında yapıldı.
Biraz empati yapınca Atatürk'ün Sofya Askeri Ataşesi olarak görev yaparken, eminim; bu kadim Türk topraklarının kaybedilmesinin hüznüyle “nerede hata yaptık” diye izlenen politikayı sorguluyordu.
O dönemi anlamak adına bir ayrıntıya değinecek olursam;
Balkan Harbi’nden sonra Nuri Conker’in kaleme aldığı “Zabıt ve Kumandan” adlı kitabı satır satır okuyup notlar alan Mustafa Kemal, daha sonra kitap haline getirilen “Zabıt ve Kumandan ile Hasbihal”i kaleme aldı.
Çocukluk, sınıf ve cephe arkadaşı iki yazarın birbirini tamamlayan iki kitabında ana tema Osmanlı coğrafyasında iyi yöneticiliğe duyulan özlem idi.
Hem Conker hem Atatürk, özellikle Osmanlı ordusuna mercek tutuyor ve yaşanan onca başarısızlığının ardında komuta kademelerinin yetersizliğinin yattığını vurguluyordu.
Bu iki çalışmanın bugünlere de ışık tutacak kadar faydalı bilgiler içerdiğini, her subayın ve siyasetçinin okuması gerektiğini ekleyerek gezi notlarımıza geri dönelim...
***
Evet Bulgaristan’da beni etkileyen eserlerden birisi de “Doktor Anıtı” oldu
Bulgar devletinin kurtuluşu için Rus-Türk savaşında ölen sağlık görevlilerinin anısına inşa edilmiş.
Hayatlarını kaybeden 529 doktor ve hemşirenin isimlerini taşıyan dört kenarlı bir kaideden oluşuyor. Anıtın tepesinde, her iki tarafta en büyük savaşların yapıldığı yerlerin isimlerinin kazındığı bir lahit bulunuyor: Plevne, Filibe, Şipka ve Meçka.
Bu “Doktor Anıtı”nın “bir Türk mezarlığının” üzerine inşa edildiği de söylenmekte.
Bunları size niye anlattım?
Bu anıt, 1878’de bile askeri sağlık sisteminin ne kadar önemli olduğunu göstermekte.
Peki bizde askeri sağlık sistemi yok muydu?
Tabii ki vardı...
Bu sistemin başı da Gülhane Seririyat Hastanesi idi. II. Abdülhamit tarafından 1898’de İstanbul'da kurulmuş olan bu hastanenin bugünkü durumunu merak ediyorsunuz değil mi?
Askeri hastanelerden kurtulmak uğruna Abdülhamit Han’a bir nevi saygısızlık yapılarak O’nun açtığı bu tarihi sağlık kurumunu kapattık.
Abdülhamid’e değer veriliyor hissini uyandırmak için de yeni oluşturulan kuruma "Sağlık Bilimleri Üniversitesi Sultan 2. Abdülhamid Han Eğitim ve Araştırma Hastanesi” verdik!
İnşallah “eyvah” demeden askeri hastanelerimize tekrar kavuşuruz.
***
Geziye devam edelim;
Sofya’nın 140 km doğusunda Filibe (Plovdiv) çok sayıda Türk’ün yaşadığı, Osmanlı dönemi eserleri görebileceğiniz şirin bir şehir...
Cuma namazını burada kılmak istedim. 3 önemli ibadethane arasında benim tercihim “Şehabettin Paşa Camisi” oldu.
Namaza 15 dakika vardı. Hoca vaaz için yerini aldı ve Türkçe olarak Kurban ibadeti hakkında bilgi vermeye başladı. Sonra hutbede yine Türkçe konuyu aktardı. Balkan coğrafyasında Müslümanların ibadethanesinde Türkçe konuşuluyor olması çok önemli bir husus değil mi?
Arapça değil Türkçe tercih ediliyor. Bizim ülkemizde neredeyse Türkçe değil Arapça konuşma hevesinde olanlar, bu gerçekten ders çıkarması gerekli...
Bir de orada namaz kılanların samimiyeti dikkatimi çekti. Yani gösteriş olsun, birisi beni camide görsün diye değil, gerçekten istediği ve inancı için kılıyordu.
Yolculuğumuzun bir sonraki durağı Filibe'nin batısında bulunan Kırcaali idi. 1950 yılına kadar tamamen Türklerin yaşadığı bir bölgeymiş burası...
Gerek Filibe gerek Kırcaali’de sokakta yürürken bile Türkçe konuşan insanlarla selamlaşıyorsunuz.
Bulgarlar Türkler ile hasım ya da düşman değiller. Çünkü oradaki Türklerin Bulgaristan’ı bölmek Türkiye’ye katmak gibi bir derdi olmadığını herkes biliyor.
Türkler yaşadıkları ülkenin gelişimi için çaba gösteriyor. Hainlik etmiyor. Bu nedenle halklar arasında bir çatışma olmuyor. Hak ve Özgürlükler Partisi’nin bir hafta önce yapılan seçimlerde Bulgaristan’da ikinci parti konumuna gelmesi de çok anlamlı ve gurur verici.
Türkler, Bulgaristan devletinin kurallarına saygı içinde yaşamaya devam ediyorlar.
Kırcaali’ye 5 km mesafe Mestanlı yerleşim yeri Naim Süleymanoğlu’nun köyü (Ahatlı) olması nedeniyle önemli. Herkes onun gücüne hayran ama ben onun yüreğindeki vatanseverlik duygusu ile disiplinli çalışma hayatına hayranım. Allah mekanını cennet eylesin
En son Todor Jivkov döneminde soydaşlarımızın yaşadığı zulüm nedeniyle Türkiye’ye gitmeyip oralarda kalanlara da büyük saygı duydum. Onlar o cefaların karşılığını bugün AB ülkesi vatandaşı olabilme hakkıyla almış oldular. Zamanında Türkiye’ye gelenler de imkanları ölçüsünde Bulgaristan vatandaşı olmaya çalışıyor.
Çünkü Türkiye artık yaşanabilir olmaktan çıkmış.
Ülkenin ekonomik sıkıntılarla birlikte sığınmacı çöplüğü haline gelmesi çekilir gibi değil artık!
***
Yunanistan izlenimlerimi anlatacağım bir sonraki yazıda buluşmak dileğiyle...
Kalın sağlıcakla!
Yorum Ekle
Yorumlar
Sizlere daha iyi hizmet sunabilmek adına sitemizde çerez konumlandırmaktayız. Kişisel verileriniz, KVKK ve GDPR
kapsamında toplanıp işlenir. Sitemizi kullanarak, çerezleri kullanmamızı kabul etmiş olacaksınız.
En son gelişmelerden anında haberdar olmak için 'İZİN VER' butonuna tıklayınız.
Orkun ÖZELLER
Bir asker gözüyle Bulgaristan!
Bu yazıda;
Bulgaristan’ın başkenti Sofya'dan başlayıp Filibe, Kırcaali, Mestanlı, müteakiben Yunanistan’da Gümülcine, İskeçe, Kavala ve Selanik’i izleyen ve nihayetinde tekrar Sofya'da son bulan 5 günlük kültür gezisine dair izlenimlerimi aktarmak istiyorum.
Hemen hatırlatayım;
Size Bulgaristan'ın doğa güzelliklerinden ya da Yunanistan'da tatilin ne kadar ucuz olduğunu veya eğlence mekanlarının kalitesini anlatmayacağım.
Yıllarını Türk Silahlı Kuvvetlerine veren, Özel Kuvvetlerde senelerce görev yapan bir subay olarak “böyle bir kıymetlendirme” geleneğim hiç olmadı zaten.
Peki bizim baktığımız yer neresi?
Bulgaristan’dan başlayalım...
Sıkı kurallardan oluşan ve disiplinli hayati çok net görebiliyorsunuz. Başkent Sofya sokaklarında Türkiye’de alıştığımız sığınmacı ve kaçak göçmenleri görmeniz mümkün değil.
Başkent olsa da sakın bir şehir görünümünde.
Keşke Mustafa Kemal Atatürk'ün görev yaptığı bu binanın içine girmek mümkün olabilseydi.
13 Temmuz 1878 Berlin Antlaşması ile Osmanlı'ya bağlı prenslik haline gelip, 1908’de de bağımsızlığını kazanan Bulgaristan’a Büyükelçi ve Askeri Ataşe görevlendirilmesi, 2. Balkan Harbi’nden sonra 1913 yılında yapıldı.
Biraz empati yapınca Atatürk'ün Sofya Askeri Ataşesi olarak görev yaparken, eminim; bu kadim Türk topraklarının kaybedilmesinin hüznüyle “nerede hata yaptık” diye izlenen politikayı sorguluyordu.
O dönemi anlamak adına bir ayrıntıya değinecek olursam;
Çocukluk, sınıf ve cephe arkadaşı iki yazarın birbirini tamamlayan iki kitabında ana tema Osmanlı coğrafyasında iyi yöneticiliğe duyulan özlem idi.
Hem Conker hem Atatürk, özellikle Osmanlı ordusuna mercek tutuyor ve yaşanan onca başarısızlığının ardında komuta kademelerinin yetersizliğinin yattığını vurguluyordu.
Bu iki çalışmanın bugünlere de ışık tutacak kadar faydalı bilgiler içerdiğini, her subayın ve siyasetçinin okuması gerektiğini ekleyerek gezi notlarımıza geri dönelim...
***
Evet Bulgaristan’da beni etkileyen eserlerden birisi de “Doktor Anıtı” oldu
Bulgar devletinin kurtuluşu için Rus-Türk savaşında ölen sağlık görevlilerinin anısına inşa edilmiş.
Bu “Doktor Anıtı”nın “bir Türk mezarlığının” üzerine inşa edildiği de söylenmekte.
Bunları size niye anlattım?
Bu anıt, 1878’de bile askeri sağlık sisteminin ne kadar önemli olduğunu göstermekte.
Peki bizde askeri sağlık sistemi yok muydu?
Tabii ki vardı...
Bu sistemin başı da Gülhane Seririyat Hastanesi idi. II. Abdülhamit tarafından 1898’de İstanbul'da kurulmuş olan bu hastanenin bugünkü durumunu merak ediyorsunuz değil mi?
Askeri hastanelerden kurtulmak uğruna Abdülhamit Han’a bir nevi saygısızlık yapılarak O’nun açtığı bu tarihi sağlık kurumunu kapattık.
Abdülhamid’e değer veriliyor hissini uyandırmak için de yeni oluşturulan kuruma "Sağlık Bilimleri Üniversitesi Sultan 2. Abdülhamid Han Eğitim ve Araştırma Hastanesi” verdik!
İnşallah “eyvah” demeden askeri hastanelerimize tekrar kavuşuruz.
***
Geziye devam edelim;
Sofya’nın 140 km doğusunda Filibe (Plovdiv) çok sayıda Türk’ün yaşadığı, Osmanlı dönemi eserleri görebileceğiniz şirin bir şehir...
Namaza 15 dakika vardı. Hoca vaaz için yerini aldı ve Türkçe olarak Kurban ibadeti hakkında bilgi vermeye başladı. Sonra hutbede yine Türkçe konuyu aktardı. Balkan coğrafyasında Müslümanların ibadethanesinde Türkçe konuşuluyor olması çok önemli bir husus değil mi?
Arapça değil Türkçe tercih ediliyor. Bizim ülkemizde neredeyse Türkçe değil Arapça konuşma hevesinde olanlar, bu gerçekten ders çıkarması gerekli...
Bir de orada namaz kılanların samimiyeti dikkatimi çekti. Yani gösteriş olsun, birisi beni camide görsün diye değil, gerçekten istediği ve inancı için kılıyordu.
Yolculuğumuzun bir sonraki durağı Filibe'nin batısında bulunan Kırcaali idi. 1950 yılına kadar tamamen Türklerin yaşadığı bir bölgeymiş burası...
Gerek Filibe gerek Kırcaali’de sokakta yürürken bile Türkçe konuşan insanlarla selamlaşıyorsunuz.
Bulgarlar Türkler ile hasım ya da düşman değiller. Çünkü oradaki Türklerin Bulgaristan’ı bölmek Türkiye’ye katmak gibi bir derdi olmadığını herkes biliyor.
Türkler yaşadıkları ülkenin gelişimi için çaba gösteriyor. Hainlik etmiyor. Bu nedenle halklar arasında bir çatışma olmuyor. Hak ve Özgürlükler Partisi’nin bir hafta önce yapılan seçimlerde Bulgaristan’da ikinci parti konumuna gelmesi de çok anlamlı ve gurur verici.
Türkler, Bulgaristan devletinin kurallarına saygı içinde yaşamaya devam ediyorlar.
Kırcaali’ye 5 km mesafe Mestanlı yerleşim yeri Naim Süleymanoğlu’nun köyü (Ahatlı) olması nedeniyle önemli. Herkes onun gücüne hayran ama ben onun yüreğindeki vatanseverlik duygusu ile disiplinli çalışma hayatına hayranım. Allah mekanını cennet eylesin
En son Todor Jivkov döneminde soydaşlarımızın yaşadığı zulüm nedeniyle Türkiye’ye gitmeyip oralarda kalanlara da büyük saygı duydum. Onlar o cefaların karşılığını bugün AB ülkesi vatandaşı olabilme hakkıyla almış oldular. Zamanında Türkiye’ye gelenler de imkanları ölçüsünde Bulgaristan vatandaşı olmaya çalışıyor.
Çünkü Türkiye artık yaşanabilir olmaktan çıkmış.
Ülkenin ekonomik sıkıntılarla birlikte sığınmacı çöplüğü haline gelmesi çekilir gibi değil artık!
***
Yunanistan izlenimlerimi anlatacağım bir sonraki yazıda buluşmak dileğiyle...
Kalın sağlıcakla!