Sihirli değnek arayışı!

Geldik seçime dair notlarımızın üçüncü bölümüne;

Malum, son 20 yılda her birinin, ülke bekası ile ilişkilendirildiği seçimlerden birini daha yaşadık.

Ancak bu seçimlerde, geçmiştekilere rahmet okutacak her şey vardı.

İktidarın uygulamaları ile liderlerin hamaset ve slogana dayalı uçuk söylemlerinin yol açtığı kutuplaşma, parti binalarının kurşunlanması, tehditler, karşılıksız çek verir gibi vaatler, ahlaki/insani ilkelerin yok sayıldığı kumpaslar ve montajlar, yalanlar-dolanlar, medya ve anket yönlendirmeleri, entrikalar…

Ne ararsanız vardı.

Romantizmi de atlamayalım. Geçmişten farklı olarak, bazı liderlerin de katkı koyduğu türkü, şiir ve marş icrası yine vardı.  Bu önemli bir ayrıntı.  Çünkü şiir okuduğu için mağdur ilan edilen bir lideri çeyrek asırdır iktidarda tutan bir milletin şair ruhunu mutlaka hesaba katmak lazım.

***

Seçim sonucunu, dış dinamiklerin somut etkisini ayrı tutarak içte, 3 lokomotif zihniyet/dil belirledi;

Sihirli değnek beklentisi/arayışı, din ve ona eklemlenmiş beka temelli Milliyetçilik.

Geçmişte başlatılan ama 1980’lerden itibaren yoğunlaşan siyasi, askeri, ekonomik kuşatmayla beraber başta edebiyat olmak üzere kültürel bir saldırıya da maruz kaldık.

Tehlikeli olan ise bu teslim olma halini gündelik yaşamımızın bir parçası sayıp, zamanla benimsememiz.

Bu nedenle ülkemizin ve dünyanın kaybolmaya yüz tutan değer ve zenginliklerinin farkında olmak gittikçe zorlaşıyor.

Ülkemizde de hâkim olan küresel/popüler kültürün, geniş iletişim imkânlarıyla sunduğu sanal ve büyülü atmosfere, sözde din adamlarının ‘cennet’ vaadini de ilave ettiğinizde adeta hipnotize oluyor ve kendimize yabancılaşarak, sorunları bir çırpıda çözecek ‘’kurtarıcılar’’ arıyoruz.

Hâlbuki günümüz sorunlarının karmaşıklığında ‘sihirli değnek/formüllerinin anlamı ve geçerliliği olmadığı gibi, kurtarıcıların da yeri yoktur.

Milletimizin sadece kurtarıcı ve onun sihirli değneğini aramakla yetinmesi ve son seçimde de görüldüğü gibi gerçekleri yok sayarak bol keseden atan parti liderlerinin de buna oynaması, yeni hayal kırıklıklarını ekmekle eşdeğer olup, vatandaşlık bilinç/ sorumluluğundan da ne kadar uzak olduğumuzu gösteriyor. 

***

Maalesef hafızası, dünü olmayan bir milletiz. Dün Evren’e ‘kurtar bizi Paşam’, Demirel’e, Özal’a ‘kurtar bizi baba’ diyen anlayışın bugün ‘kurtar bizi Reis, kurtar bizi Kılıçdaroğlu, kurtar bizi M. Şimşek’ olarak aynıyla devam etmesi sorunun ne olduğunu yeterince açıklamıyor mu?

Yani kumaş aynı. Akıldışılık bütün seçmenleri kuşatmış.

Kişi ve zihniyeti değişmedikten sonra, değişimi seçimlerden beklemek ne kadar mantıklı?

Kur’an, Rad suresi 11 ayetinde, bu duruma işaret ederek; ‘’Gerçekte, bir halk, kendi benliklerinde olanı değiştirmedikçe, Allah hiçbir şeyi değiştirmez’’ diyor ama anlayana!

Biz ilkelerimizi kaybettikçe, gerçekleri görmezden geldikçe, kutsadıklarımızla aldatılmaya devam edeceğiz.

Durum bu.

***

Hafıza dedim ya, bir parantez açayım…

Geçmişte dürüst olmamakla itham edilen şimdi ise yine ‘kurtarıcılık’ misyonu atfedilen yeni Hazine ve Maliye Bakanı’nın; ‘’Türkiye’nin, rasyonel (akılcı) bir zemine dönmesinin dışında seçeneği kalmamıştır’’ cümlesinin mefhum-u muhalifinden son 5 yılın uygulamalarının irrasyonel (akıldışı) olduğu sonucu ortaya çıkmıyor mu?

Peki vebali?

Din konusuna gelince;

ABD eksenli ‘Müesses Nizam’ tarafından yine ABD dayatmasıyla ülkemize uygun görülen ‘‘siyasal dincilik’ ’projesi çerçevesinde, uzun süredir sistematik ‘İslamlaştırma’ya maruz bırakılan ve bu ideolojinin söylemlerine hassaslaştırılan milletimizin tercihlerinde, yeryüzü ve gökyüzü cennet hayalini sunan kişi önemli.

Muhalefeti de içine alan ve yönlendiren bu projeye uygun olarak, CHP’nin özü ve ilkelerinden sapan Kemal Kılıçdaroğlu’ndan, alternatif bir Müslüman lider çıkarma hülyasının tutmaması anlaşılır bir şey.

Aslı varken taklit tutar mı?

Dini, araçsal bir taşıyıcı olarak mesajlarında daha etkili kimin kullanacağı, dilini kimin daha çok zenginleştireceği zaten belli değil mi?