Bursa’da su krizini, trafik sorununu, ekonomiyi konuşuyoruz. Ancak bugün, Bursa’nın geleceğini doğrudan şekillendiren en hayati alanlardan biri olan eğitim, sessiz ama derinden ilerleyen bir krizle karşı karşıya…
Eğitim-İş Sendikası Bursa Şubesi’nin düzenlediği toplantıda paylaşılan veriler, aslında uzun süredir konuşulmayan bir gerçeği bir kez daha yüzümüze vuruyor: Bursa’da eğitim sistemi alarm veriyor.
Gold Majesty Otel’de bir araya gelen Eğitim-İş yöneticileri, Şube Başkanı Özkan Rona’nın sunumuyla Bursa’daki eğitim tablosunun hiç de iç açıcı olmadığını ortaya koydu. Zira 656 bin öğrencinin eğitim gördüğü bir şehirde, artan nüfusa rağmen yeni okul yapılmaması, deprem güvenliğine dair belirsizlikler, hijyen ve güvenlik eksiklikleri, velilerin artan yükü… Eğitimdeki bu sorunların her biri tek başına büyük bir problemken, bir araya geldiklerinde sorunun çok daha vahim olduğunu gösteriyor.
Eğitim-İş’in paylaştığı verilere göre 2020–2025 arasında Bursa’da okul sayısı yalnızca 3 adet artmış. Buna karşın derslik sayısı 5 bin 510 yükselmiş. Bunun anlamı çok açık: Yeni okul yapılmadı/yapılamadı, öğrenciler mevcut okul binalarında daha kalabalık sınıflarda eğitime mecbur bırakıldı.
Depo, laboratuvar, kütüphane gibi alanlar dersliğe çevrildi. Nüfus artış hızına göre Bursa’da 2 bin 120 okul olması gerekirken bugün sayı 2 bin 003’te kalmış durumda. Yani kent, resmi verilere göre 117 okul eksikliğiyle yoluna devam ediyor.
Bu eksiklik, bugün de sorun iken, gelecekte de sorun olmaya büyüyerek devam edecek. Her yıl binlerce yeni öğrencinin sisteme katıldığı düşünüldüğünde, bu tablo bir süre sonra taşma noktasına gelecektir.
Bir diğer çarpıcı başlık ise deprem dayanıklılığı. 2017–2024 yılları arasında 50 okul tahliye edildi. Peki şimdi ne durumdalar? Kaçı yıkıldı, kaçı yapıldı, kaçı beklemede?
Eğitim-İş’in 15 Eylül 2025’te yaptığı bilgi edinme başvurusu reddedilmiş. Şehir’de binlerce çocuk ve öğretmen, deprem güvenliği belirsiz binalarda eğitim görürken, bu soruya cevap verilmemesi en hafif tabirle kaygı verici.
2 bin 187 öğretmenin katıldığı araştırmanın sonuçları ise çarpıcıdan öte, düşündürücü:
%88,3 okulda güvenlik görevlisi yok.
%75,6 hijyen yetersiz.
%92,3 deprem güvenliğinden endişeli.
%94,3 veliler destek olmasa okul ihtiyaçları karşılanamaz diyor.
%88,7 okulda spor salonu bulunmuyor.
Sadece %30,7 öğretmen idari baskı olmadan görev yapabildiğini söylüyor.
Bu oranlara bakınca bir tablo beliriyor: Okullarımız, güvenli ve çağdaş eğitim ortamı olmaktan hızla uzaklaşıyor.
Nilüfer, Osmangazi ve Yıldırım’da gelir yoksulluğu sınırının altında yaşayan yaklaşık 46–48 bin hanenin bulunduğu belirtiliyor. Böyle bir ortamda velilerden kayıt parası, aidat, bağış adı altında çeşitli ödemeler beklenmesi, eğitimde fırsat eşitliğini tamamen ortadan kaldırıyor.
Eğitim, ücretsiz olmalıdır. Anayasa böyle söylüyor. Ancak bugünün Bursa’sında bu hüküm kâğıt üzerinde kalmış durumda.
Özkan Rona’nın dikkat çektiği en kritik başlıklardan biri de tarikat ve cemaat yapılanmalarına ait yurt ve kurslardaki denetim eksikliği. Geçmişte yaşanan istismar vakaları hala hafızalardayken, denetimlerin şeffaf yürütülmemesi ciddi bir risk oluşturuyor.
Devletin asli görevi, çocukların güvenliğini sağlamak, onları herhangi bir yapının insafına bırakmamaktır.
Rona’nın sert ifadesi aslında içinde bulunduğumuz durumu fazlasıyla özetliyor. Bir kentin milli eğitimi; denetimlerde, soruşturmalarda, yatırımlarda, planlamada aksıyorsa orada sorun çoktan çığırından çıkmıştır.
Bugün Bursa’da eğitim, kayıt dışı desteklerle ayakta durmaya çalışıyor. Velilerin sırtına bindirilen yük, öğretmenlerin baskı altındaki çalışma koşulları, fiziki yetersizlikler ve güvenlik açıkları bir araya geldiğinde acil müdahale gerektiren bir tablo ortaya çıkıyor.
***
Bursa’nın eğitim meselesi artık ertelenecek bir konu değildir.
Her gün okula giden binlerce çocuk, bu şehrin geleceğidir.
Eğitimde yaşanan bu çöküşü görmezden gelmek; yalnızca bugünü değil, yarını da kaybetmek demektir.
Sizlere daha iyi hizmet sunabilmek adına sitemizde çerez konumlandırmaktayız. Kişisel verileriniz, KVKK ve GDPR
kapsamında toplanıp işlenir. Sitemizi kullanarak, çerezleri kullanmamızı kabul etmiş olacaksınız.
En son gelişmelerden anında haberdar olmak için 'İZİN VER' butonuna tıklayınız.
Sibel BARUTCU
Bursa’da eğitim can çekişiyor…
Bursa’da su krizini, trafik sorununu, ekonomiyi konuşuyoruz. Ancak bugün, Bursa’nın geleceğini doğrudan şekillendiren en hayati alanlardan biri olan eğitim, sessiz ama derinden ilerleyen bir krizle karşı karşıya…
Eğitim-İş Sendikası Bursa Şubesi’nin düzenlediği toplantıda paylaşılan veriler, aslında uzun süredir konuşulmayan bir gerçeği bir kez daha yüzümüze vuruyor: Bursa’da eğitim sistemi alarm veriyor.
Gold Majesty Otel’de bir araya gelen Eğitim-İş yöneticileri, Şube Başkanı Özkan Rona’nın sunumuyla Bursa’daki eğitim tablosunun hiç de iç açıcı olmadığını ortaya koydu. Zira 656 bin öğrencinin eğitim gördüğü bir şehirde, artan nüfusa rağmen yeni okul yapılmaması, deprem güvenliğine dair belirsizlikler, hijyen ve güvenlik eksiklikleri, velilerin artan yükü… Eğitimdeki bu sorunların her biri tek başına büyük bir problemken, bir araya geldiklerinde sorunun çok daha vahim olduğunu gösteriyor.
Eğitim-İş’in paylaştığı verilere göre 2020–2025 arasında Bursa’da okul sayısı yalnızca 3 adet artmış. Buna karşın derslik sayısı 5 bin 510 yükselmiş. Bunun anlamı çok açık: Yeni okul yapılmadı/yapılamadı, öğrenciler mevcut okul binalarında daha kalabalık sınıflarda eğitime mecbur bırakıldı.
Depo, laboratuvar, kütüphane gibi alanlar dersliğe çevrildi. Nüfus artış hızına göre Bursa’da 2 bin 120 okul olması gerekirken bugün sayı 2 bin 003’te kalmış durumda. Yani kent, resmi verilere göre 117 okul eksikliğiyle yoluna devam ediyor.
Bu eksiklik, bugün de sorun iken, gelecekte de sorun olmaya büyüyerek devam edecek. Her yıl binlerce yeni öğrencinin sisteme katıldığı düşünüldüğünde, bu tablo bir süre sonra taşma noktasına gelecektir.
Bir diğer çarpıcı başlık ise deprem dayanıklılığı. 2017–2024 yılları arasında 50 okul tahliye edildi. Peki şimdi ne durumdalar? Kaçı yıkıldı, kaçı yapıldı, kaçı beklemede?
Eğitim-İş’in 15 Eylül 2025’te yaptığı bilgi edinme başvurusu reddedilmiş. Şehir’de binlerce çocuk ve öğretmen, deprem güvenliği belirsiz binalarda eğitim görürken, bu soruya cevap verilmemesi en hafif tabirle kaygı verici.
2 bin 187 öğretmenin katıldığı araştırmanın sonuçları ise çarpıcıdan öte, düşündürücü:
%88,3 okulda güvenlik görevlisi yok.
%75,6 hijyen yetersiz.
%92,3 deprem güvenliğinden endişeli.
%94,3 veliler destek olmasa okul ihtiyaçları karşılanamaz diyor.
%88,7 okulda spor salonu bulunmuyor.
Sadece %30,7 öğretmen idari baskı olmadan görev yapabildiğini söylüyor.
Bu oranlara bakınca bir tablo beliriyor: Okullarımız, güvenli ve çağdaş eğitim ortamı olmaktan hızla uzaklaşıyor.
Nilüfer, Osmangazi ve Yıldırım’da gelir yoksulluğu sınırının altında yaşayan yaklaşık 46–48 bin hanenin bulunduğu belirtiliyor. Böyle bir ortamda velilerden kayıt parası, aidat, bağış adı altında çeşitli ödemeler beklenmesi, eğitimde fırsat eşitliğini tamamen ortadan kaldırıyor.
Eğitim, ücretsiz olmalıdır. Anayasa böyle söylüyor. Ancak bugünün Bursa’sında bu hüküm kâğıt üzerinde kalmış durumda.
Özkan Rona’nın dikkat çektiği en kritik başlıklardan biri de tarikat ve cemaat yapılanmalarına ait yurt ve kurslardaki denetim eksikliği. Geçmişte yaşanan istismar vakaları hala hafızalardayken, denetimlerin şeffaf yürütülmemesi ciddi bir risk oluşturuyor.
Devletin asli görevi, çocukların güvenliğini sağlamak, onları herhangi bir yapının insafına bırakmamaktır.
Rona’nın sert ifadesi aslında içinde bulunduğumuz durumu fazlasıyla özetliyor. Bir kentin milli eğitimi; denetimlerde, soruşturmalarda, yatırımlarda, planlamada aksıyorsa orada sorun çoktan çığırından çıkmıştır.
Bugün Bursa’da eğitim, kayıt dışı desteklerle ayakta durmaya çalışıyor. Velilerin sırtına bindirilen yük, öğretmenlerin baskı altındaki çalışma koşulları, fiziki yetersizlikler ve güvenlik açıkları bir araya geldiğinde acil müdahale gerektiren bir tablo ortaya çıkıyor.
***
Bursa’nın eğitim meselesi artık ertelenecek bir konu değildir.
Her gün okula giden binlerce çocuk, bu şehrin geleceğidir.
Eğitimde yaşanan bu çöküşü görmezden gelmek; yalnızca bugünü değil, yarını da kaybetmek demektir.