Diyarbakır’da Gençliğe Hitabe

Diyarbakır yazılarıma bu hafta da devam edeceğim ama bu hafta kurtuluş meşalesinin yakıldığı, Türkiye Cumhuriyeti Devletinin kurucusu Mustafa Kemal Atatürk’ün doğduğu gün, emanetin gençliğe verildiği 19 Mayıs haftası.

Diyarbakır’ın il merkezi ile ilçelerini dolaştım. Vatandaşlarımızla diz dize oturdum. Geç vakitlere kadar taburelerde muhabbet ettim. Bir kez daha gördüm ki ekranlarda gördüğünüz palavralardan çok farklı bir gündemi var insanımızın. Bir kere gündelik polemiklere kurban edilemeyecek, canından aziz bildiği vatanı ve onu temsil eden başının üzerinde bayrağı var.

Ülkenin değerlerinin nasıl yozlaştığını anlamadıklarını, “başkasının bostanına zarar vermesin” diye ağzına torba geçirilerek bir yerden bir yere götürülen hayvanlardan, “haram helal ver Allah’ım çoluk çocuk yer Allah’ım” noktasına nasıl gelindiği tartışılıyor.

Adı Mehmet olan askere karşı duruşun kabul edilemez olduğu konuşuluyor.

Ben burada açmayı bekleyen beyaz zambaklar gördüm.

Burada çalışan gençler gördüm.

Tırnakları toprağı yırtan, burası vatan diyen kadınlar gördüm.

İçinde bulunduğu duruma üzülen ama geleceği yazmak için kalem ve kâğıt bekleyen değil, 16. Kolordu kumandanı Mustafa Kemal’e köşkünü karargâh olarak veren ağalar gördüm. Paşanın “askerim ne yerse ben de onu yerim demesi üzerine” bütün sürüsünü kurban eden beyler gördüm. 

Efendiler, Kurtuluş Savaşının hülasası “Nutuk”u okuyunuz.

Hanımefendiler Beyaz Zambaklar Ülkesinde kitabını okuyunuz.

Ve gençler bağıra bağıra gençliğe hitabeyi okuyunuz.

O zaman anlarsınız ki muhtaç olduğumuz kudret acizce başkalarından medet ummaktan değil, yağmalanan bu vatan toprağındaki her şeyimize sahip çıkmaktan geçer.

Ey Türk Gençliği!

Memleketin üzerine yeniden kurulabilecek kapitülasyonlara karşı uyanık olmalısın ve unutmamalısın ki vatan toprağında hür ve müstakil olabilmen memleketini tanımaktan geçer, sen vatanına sahip çıkmalısın.

Ne diyelim,

Gençler var olsunlar.

Kalın sağlıcakla.